“Cihad: “Bij ons wordt je niet continue doorverbonden omdat wij precies weten wie ergens over gaat”

Wat is de reden dat je als vrijgevestigde psycholoog bent gaan werken?

Ten eerste denk ik dat het mijn persoonlijkheid beter ligt. Ik heb namelijk graag het overzicht en de controle. Met een eigen praktijk voel ik me als een vis in het water. Desondanks heb ik wel 10 jaar in loondienst gewerkt, waar ik ruime ervaring op heb kunnen doen in verschillende afdelingen van Altrecht. Zonder deze ervaringen was ik niet de psycholoog geworden die ik nu ben.
Voor de rest waren er ook praktische redenen waarom ik op den duur voor mezelf ben gaan werken, zoals een kortere reisafstand en het financiële plaatje.

Je richt je met name op de doelgroep allochtone Nederlanders. Wat is jouw overweging geweest je met name daar op te richten?

Zelf ben ik geboren en getogen in het oosten van Turkije en in Nederland heb ik voornamelijk in gekleurde wijken geleefd. Vakantiereizen breng ik graag door in het Midden Oosten. Dit alles zorgt al voor heel wat affiniteit met deze doelgroep. Tijdens mijn masteropleiding heb ik me in theoretische zin hierin verdiept door de Honors Class “Multiculturalism as a Challenge to Educators and Psychologists” te volgen aan de Rommert Casimir Institute.

In praktische zin heb ik eigenlijk door mijn gehele werkcarrière heen voornamelijk gewerkt met patiënten van allochtone afkomst. Het lag dus heel erg voor de hand om het in mijn eigen praktijk ook op deze doelgroep te richten.

Wat denk jij dat belangrijk is voor psychologen om te weten over het werken met andere culturen?

Hier valt heel veel over te vertellen. Er worden tegenwoordig zelfs cursussen gegeven op dit gebied. Laat ik een belangrijk aspect uitlichten. In tegenstelling tot het westen zijn in andere culturen het collectivisme dominant. Om een persoon, zijn omstandigheden en zijn psychische problematiek beter in kaart te brengen dien je dan ook goed zijn normen en waarden inzichtelijk te hebben gemaakt met in ogenschouw genomen zijn cultuur, etniciteit, de gemeenschap waartoe hij behoort, de religieuze stroming die hij aanhangt, eventuele politieke achtergrond en zelfs informatie over de stam waartoe hij behoort kan essentiële informatie opleveren. Dit hoef je natuurlijk niet allemaal zelf op te zoeken, maar je kan het wel allemaal uitvragen.

Deze factoren hebben een belangrijke rol in de ontwikkeling en in stand houding van schema’s die je in een behandeling inzichtelijk zal willen maken om mensen beter te kunnen helpen.

Kun je een voorbeeld geven uit de praktijk van een hulpvraag die bijv. heel cultureel bepaald is?

In niet-westerse culturen komen bijvoorbeeld bij huwelijken en scheidingen veel meer bij kijken. Men kan zelfs stellen dat 2 families een nauwe band met elkaar aangegaan zijn. Bij eventuele problemen in het huwelijk of een scheiding is dit niet meer enkel het probleem tussen een echtpaar, maar van 2 families. In een behandeling van een persoon met dergelijke psychosociale problematiek kijkt het systeem figuurlijk en soms zelfs letterlijk mee in de behandelkamer.

Merk je een invloed van de huidige tijd op de hulpvraag van jouw cliënten?

De laatste jaren is sprake van een migratie van “nieuwe” Turkse Nederlanders. In die zin nieuw dat ze geen klassieke gastarbeiders zijn uit het platteland van Turkije, maar juist hooggeschoolde Turken die hetzij vanwege politieke redenen hetzij als expat naar Nederland zijn gekomen. Uit de hulpvragen kan ik herleiden dat ze naast gewone aanpassingsproblemen aan Nederland ook moeilijk aansluiting kunnen vinden met de bestaande Turkse gemeenschappen in Nederland. Dit op zich kan al aanleiding zijn voor het ontwikkelen van psychische klachten.

Hoe behoud jij je motivatie voor je werk?

Er zijn altijd wel een aantal casussen in mijn caseload die mij erg voldoening en spanning geven in mijn werk. Ik moet bekennen dat het veelal systeemproblematiek is die het meeste mijn interesse wekt. Ons werk is sowieso niet “altijd van hetzelfde”, maar ik voel dat juist een bepaald aantal casussen ervoor zorgt dat mijn motivatie staande blijft voor dit werk.

Hoe zou jij de kracht van de vrijgevestigde psychologen omschrijven?

In mijn geval en ook die van vele collega vrijgevestigde psychologen denk ik dat onze kracht het zit in de korte lijnen die je als patiënt hebt met je behandelaar. Je hebt één aanspreekpunt voor al je zaken. Als vrijgevestigde beheer je de aanmeldcoördinatie, de intakegesprekken, de behandelingen, het secretariële werk, de financiën, de telefoonlijn. In een grote instelling zou dit allemaal door een ander persoon worden gedaan.

Bij ons verbinden wij niet door of hoeven we niet op zoek naar wie waarover gaat. Dit biedt patiënten duidelijkheid, helderheid en ook rust.

Waarom vind je het belangrijk om bij een coöperatie als Psyzorg Hoflanden aangesloten te zijn?

Ik word ontzorgd. Vooral aan het begin heb ik er veel aan gehad. Iedereen weet hoe groot de bureaucratie is in de GGZ. Niet alleen wat betreft het bijhouden van patiëntendossiers, maar vooral de bureaucratie buitenom de patiënt. Denk maar aan de jaarlijkse contracten met de zorgverzekeraars, het keurmerk, de visitatie, het kwaliteitsstatuut en alle andere zaken waar je tegen aan zou kunnen lopen en zelf in orde moet maken als vrijgevestigde.

Met Psyzorg Hoflanden voel ik me niet alleen hierin. Ook helpt het me om up to date te blijven in de laatste ontwikkelingen op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg. Ik loop dus niet achter de feiten aan, maar voel me dankzij de coöperatie in de frontlinie van de strijd.